[ Pobierz całość w formacie PDF ]

kreda, zorientowawszy się, że wezwał nas oboje. Wtedy nie miałem pojęcia dlaczego, ale póz
niej to
przyznałaś. Sądziłaś, że chcę wystąpić o rozwód. Jedynym powodem takiej reakcji mogło być to, że
wciąż chcesz wrócić...
Zignorował jej słaby protest i kontynuował:
- ...i ciągle mnie kochasz, ale powstrzymujesz uczucia, bo się boisz. Dostałaś brutalną nauczkę, że w
miłości nie ma żadnej gwarancji. Zajmujesz się ubezpieczeniami - myślę, że wiesz o tym lepiej niż ja.
Fakty i liczby. Stłucze się szyba klientowi, to się ją wymienia. Pęka ci serce - cóż, nie masz szczęścia.
%7ładne pieniądze świata nie ubezpieczą cię przed bólem serca.
Lauren cofnęła swoją nogę, poczuwszy, że dotknął jej stopą.
- Nadal nie rozumiem, dlaczego wciÄ…gasz do tego ArabellÄ™.
- Boisz się kochać mnie, ale jeszcze bardziej boisz się kochać Arabellę. Myśl o tym, że mogłabyś
zaangażować się uczuciowo, przeraża cię. Z powodu Becky.
Poczuła, że z policzków uchodzi jej krew.
- Zack, proszÄ™ nie...
74
GDY WYBIA
A DWUNASTA
- Na miłość boską, bądz
uczciwa wobec siebie... i mnie... chociaż raz!
Miłość do niego rozrywała jej serce. Spojrzenie jego oczu szarpało duszę.
- Tak - powiedziała szeptem. - Boję się. Dlatego że straciłam Becky.
Oparł się, jakby uszło z niego całe życie.
- Gdybym przyszedł do ciebie - mówił załamanym tonem - i powiedział, bądz
my znowu razem, tylko
my dwoje, żadnych dzieci, do końca naszych dni, czy wtedy...
- Zack. - Lauren starała się opanować szloch. - Zawsze chciałeś mieć dużą rodzinę. Chciałam i nadal
chcę, byś kiedyś spotkał inną kobietę, ożenił się z nią i miał to, o czym zawsze marzyłeś, dom pełen
słońca, szczęścia i dzieci!
Spojrzał na nią. Jego twarz bladła w oczach.
- Dobry Boże! - W jego oczach pojawił się lęk. - O to chodzi, tak! Odrzuciłaś mnie na początku,
ponieważ nie mogłaś sobie poradzić z... z tym, co się stało. Ale póz
niej pojawił się inny powód!
Lauren, powiedz, że to nieprawda? Powiedz, że to nie zdrada.
Wstała.
- Zack, masz dopiero trzydzieści lat. Możesz spotkać kogoś innego, ożenić się, mieć wspaniałą
rodzinę, o jakiej zawsze śniłeś.
Uderzył pięścią w stół. %7łyły na skroniach mu nabrzmiały. Wstał, chwycił kule i pokuśtykał wokół
stołu, by stanąć z nią twarzą w twarz.
Lauren skurczyła się.
- Za kogo mnie masz! - grzmiał. - To ciebie pragnąłem. Ciebie zawsze chciałem! Dzieci? Oczywiście,
że chciałem mieć dzieci. Ale przede wszystkim ciebie. Dlaczego, do diabła, nie powiedziałaś mi tego
wcześniej?
GDY WYBIA
A DWUNASTA
75
Napięcie między nimi było tak silne, że powietrze niemal iskrzyło.
- Ponieważ cię kocham! - wykrzyknęła. - Właśnie dlatego powiedziałam ci już raz i powiem znowu...
ChcÄ™ dla ciebie tego, co najlepsze.
- Ty ciągle mnie kochasz. - Zack wyglądał na całkowicie rozbitego. - Powinienem się domyślić,
uwierzyć głosowi serca. Ale ty powinnaś powiedzieć mi o tym wcześniej. Zwlekałaś zbyt długo! -
Jego głos drżał. - Jeśli pragniesz mnie teraz, to musisz przyjąć i Arabellę, bo jesteśmy nierozłączni.
Lauren czuła, że serce jej pęka. Do czego doprowadziła? Nigdy jeszcze nie czuła się tak jak teraz.
Kochała Zacka i pragnęła go aż do bólu. Ale pojawiła się Arabella. Lauren nie mogła pozwolić sobie,
by ją pokochać. Ryzyko było zbyt wielkie.
Minęła go ze szlochem i skierowała się do drzwi. Zack nie poszedł za nią.
Zresztą, nie spodziewała się tego.
ROZDZIAA
SZÓSTY
- Ciociu Lauren! - Arabella, z zaróżowionymi po paru go- , dżinach saneczkowania policzkami,
zatrzymała się nagle, kiedy w drodze do domu przechodziły obok centrum handlowego. -Patrz!
Lauren spojrzała w kierunku wskazanym przez palec dziewczynki. W rogu parkingu wydzielono
miejsce na sprzedaż choinek.
Choinki to dekoracje, podarunki... wspomnienia. Nie chciała mieć z tym nic wspólnego. ~'r
- Przykro mi, Arabello - powiedziała, ruszając do przodu - nie wzięłam torebki.
- Czekaj! - Z
ciągnąwszy jedną z rękawiczek, dziewczynka wsunęła palce do kieszeni kurtki. -
Adwokat mi to dał - pokazała dziesięciodolarowy banknot - przed wyjazdem z Los Angeles, na
nieprzewidziane okoliczności. Jej oczy błyszczały radośnie. - To jest nieprzewidziana okoliczność,
prawda?
Lauren poczuła się osaczona. Ale czy mogła odmówić dziecku choinki?
- Starczy tylko na małą.
- Ciociu Lauren, może być mała. - Twarz Arabelli rozpromieniła się.
Lauren rozejrzała się. Wszędzie leżał głęboki śnieg.
- Ale jak jÄ… zaniesiemy do domu?
- Poprosimy pana, by przywiązał drzewko do sanek. Jesteśmy dwie, damy radę dociągnąć do
Lindenlea.
GDY WYBIA
A DWUNASTA
77
Olbrzymi pług śnieżny nadjechał z hałasem. [ Pobierz całość w formacie PDF ]